Zaciski śrubowe składają się z opaski, często ocynkowanej lub ze stali nierdzewnej, w której wycięto lub wtłoczono gwint. Jeden koniec opaski zawiera śrubę mocującą. Zacisk zakłada się na wąż lub rurę, która ma zostać podłączona, a luźny koniec wprowadza się w wąską przestrzeń między opaską a śrubą mocującą. Po przekręceniu śruby działa ona jak ślimak, naciągając gwint opaski, powodując jej zaciśnięcie wokół węża (lub poluzowanie, gdy jest obracana w przeciwnym kierunku). Zaciski śrubowe są zazwyczaj stosowane do węży o średnicy 1/2 cala i większej, natomiast inne zaciski stosuje się do węży o mniejszej średnicy.

Pierwszy patent na opaskę zaciskową z napędem ślimakowym został przyznany szwedzkiemu wynalazcy Knutowi Edwinowi Bergströmowi [se] w 1896 r. [1] Bergström założył „Allmänna Brandredskapsaffären E. Bergström & Co.” w 1896 r. (ABA) do produkcji tych zacisków do przekładni ślimakowych.

Inne nazwy obejmy ślimakowej obejmują obejmę ślimakową, obejmy przekładni ślimakowej, obejmy, obejmy taśmowe, obejmy wężowe oraz nazwy ogólne, takie jak Jubilee Clip.

Wiele organizacji publicznych utrzymuje normy dotyczące opasek zaciskowych, takie jak normy krajowe dotyczące lotnictwa NAS1922 i NAS1924 stowarzyszenia Aerospace Industries Association czy normy J1508 stowarzyszenia Society of Automotive Engineers itd.[2][3]

Pary zacisków śrubowych na krótkiej gumowej rurce tworzą „obejmę bez piasty”, często stosowaną do mocowania odcinków rur do kanalizacji domowej lub jako elastyczne złącze do innych rur (w celu rozwiązania problemów z wyrównaniem lub zapobiegania pękaniu rur na skutek względnego ruchu odcinków) lub jako awaryjna naprawa.
Zacisk węża służący do przytrzymywania skóry podczas wiązania worka z dudami.
Można je również wykorzystać w podobny sposób, jako prosty sposób przesyłu niewielkiej mocy. Krótki odcinek węża jest zaciskany między dwoma wałami, gdzie dzięki swojej elastyczności wąż może kompensować drgania lub zmiany w ustawieniu. Technika ta doskonale nadaje się do stosowania w makietach w laboratoriach rozwojowych.

Ten typ zacisku został wprowadzony na rynek w 1921 roku przez byłego dowódcę Royal Navy, Lumleya Robinsona, który założył firmę L. Robinson & Co (Gillingham) Ltd. w Gillingham w hrabstwie Kent. Firma jest właścicielem znaku towarowego Jubilee Clip.

Podobnym rodzajem obejm do węży jest obejma Marman, która również posiada opaskę śrubową i śrubę litą.

Zaciski plastikowe z blokadą, w których duża podstawa Fin Clip jest zaprojektowana do blokowania i zazębiania szczęk, aby uzyskać wymaganą siłę zacisku.

Zaciski T są przeznaczone do rur i przewodów wysokociśnieniowych, takich jak przewody turbosprężarki i przewody układu chłodzenia silników wysokociśnieniowych. Zaciski te posiadają małą śrubę dociskową, która dociska do siebie dwie połówki zacisku, aby bezpiecznie zamocować przewody o dużej wytrzymałości.